erdibittu, erdibitze ( erdibittutze) [erdibitu]. du ad. (TE). Partir por la mitad; partir en dos trozos. Sagarra erdibittu, eta atal bana emon zetsan bakotxari. / ... orduan Espaiñia, batetik bestera erdibittu zan. / Salomonek haurra erdibittutzia aindu ebanian... benetako amak ez eban gura erdibitzia.