1 . esangura. iz. (TE). Ganas de decir algo, ganas de hablar, ganas de desahogarse. Esangura haundixak zittuan, eta nausixa etorri balitz, hustuko eban barru guztia. / Zaldunak, zuzentasuna baiño ez ekixala, ezin eban aittu emakume haren esanguria. (Ibilt 475).
TEk sarrera plurala emon detsan ezkeriok, pentsau leike normalian pluralian erabiltzen dala.
Babesleak
