ez eze. junt. (TE). No sólo sino también. "Forma de conjunción que equivale a 'baitta', que parece mejor" (TE, 368).
Dirua ez eze bizixa be han laga bihar izan eban. / Suertia euki ez eze, lana be gogor egin dau. / Baiña han errezuak ez-eze, urdei-azpikuak pe ederto etorriko ziran ba. (Zirik 124).
Ik. eze, ez ezik.
Babesleak
