2 . garbittu, garbitze ( garbittutze) [garbitu]. du ad. (TE). Matar, quitar la vida. Gehixenetan besten batek egitten dabenian esaten da, baiña berezkuari be bai. Personak eta animalixak izan leikez.
Lauren artian garbittu eben bakarrik zoian ha gizona. / Bere kontrarixuak, askotan gura izan eben garbittutzia. Ik. hil, akabau, azkena emon. Bai bateron batek egitten dabenian, bai berez.
Babesleak
