garbittu, garbitze (garbittutze) [garbitu]. 1 . garbittu, garbitze ( garbittutze) [garbitu]. da/du ad. (TE). Lavar, limpiar. Behin jantzi, eta zure soiñekuak garbittu biharra. / Egunero bihar dau etxiak garbittutzia. / Zapatuko azkenengo zeregiña, makiñak garbitzia. 2 . garbittu, garbitze ( garbittutze) [garbitu]. du ad. (TE). Matar, quitar la vida. Gehixenetan besten batek egitten dabenian esaten da, baiña berezkuari be bai. Personak eta animalixak izan leikez. Lauren artian garbittu eben bakarrik zoian ha gizona. / Bere kontrarixuak, askotan gura izan eben garbittutzia. Ik. hil, akabau, azkena emon.  Bai bateron batek egitten dabenian, bai berez.