4 . hasarre [haserre]. adlag. (TE). Con disgusto, con enfado. Hasarre bizi dira hain maitte zirala esaten ebenak ezkondu aurretik. / Hasarre dot beti aitta, zu lagun zaitturalako. / Euren artian Anakabe, arpegixa kolore barik eta amorruaaz dardaraka / Gallegu hori konturatu zan Artadi jauna zerbaitx hasarre edo zala ta. (Zirik 117).
/ Gure Erromaldokin be hamaika haserre eindakua nintzonan parrandalaria zalako. (Zirik 27).
Arpegixa kolore barik dio San Martinek, hasarre egoera adierazteko (JME).
Babesleak
