igar (iger, iar, ier) [ihar]. izond. (TE). Seco,-a; arrugado,-a; marchito,-a; árido,-a. Hezia ez dana, bizittasuna galtzeraiño sikatu dana. Egur igarra sutarako. / Agura igar txiki bat. / Kokota, igarra ta ximela eukan. (Zirik 88).
Babesleak
