1 . hil, hiltze. da ad. (TE). Morir, fallecer. Izaki bizidunen bizixa amaitzia. Hil zan luak hartu baleu letz, bake-baketan. / Hiltzia danona, lehenago edo geruago, bat huts ein barik. / --Hik uste dok euskeria hil eingo dala? --Hor ba, nik geixorik zanik pe ez naekixan. (Zirik 112).
Ik. akabau, gastau.
Babesleak
