gastau, gastatze [gastatu]. 1 . gastau, gastatze [gastatu]. da ad. (TE). Terminarse, agotarse, acabarse, gastarse, extinguirse. Gastau da ixotu dogun argizaixa. / Ezeri ez begiratziakin etorri jako, eukan ondasuna bihar baiño lehen gastatzia. / Juan daneko urtietan okil-txorixa gastau egin da. / Gastau ein dok txorixa! Gastau ein dok! Ez dagok! Penagarrixa dok, baiña ez dagok! Ziharo galdu dok txorixa!. / Iretargixa gastatzen danian nora juaten dittuk ba? (Zirik 109). Ik. galdu. 2 . gastau, gastatze [gastatu]. da ad. (TE). Morirse, expirarse. Bart, goizalderutz gastau da bake-baketan gure zaharra. / Ederra izan da haren gastatzia, lotaratzen balitza leztxe. Ik. hil, akabau. 3 . gastau, gastatze [gastatu]. du ad. (TE). Gastar dinero; malgastar, despilfarrar, derrochar. Irabaztia baiño, gastatzia errezaua. / Rothschilden diruak be, azkar gastauko zittuan harek arduragabiak. / Anai bat medikua eukan, eta ez ei zetsan ezerk min gehixago emoten bere anaiakin mediku karreran gastautako diruak baiño. (Zirik 51s).