1 . galdu, galtze (galdutze). 1 . galdu, galtze. da/du ad. (TE). Perder, extraviar. Erlojua galdu dot, Urkuzutik Isasira bittartian. / Oker haundixa erlojua galtzia. / Duro bat galdu jatak. (Zirik 54).  Aditz izena artukuluakin, holan esaten da: "con acento prosódico en la primera a [gáltzia]" (TE, 384). 2 . galdu, galtze ( galdutze). du ad. (TE). Perder, resultar vencido, no conseguir el triunfo. Aurten galdu ein dau gure dendiak. / Galduaz ikasten da mundu honetan, askotan narrutik pagauta. / Ez da millagrua hainbeste jenden aurka galtzia. 3 . galdu, galtze. du ad. Perder, desaprovechar. Alperriko biharretan ez galdu denborarik. 4 . galdu, galtze ( galdutze). da ad. (TE). Perderse, extraviarse, equivocarse de camino. Gazterik galdu zan ha mutilla. / Galduta ibilli giñan luzero mendirik mendi. / Ez da gatxa gaurko munduan galdutzia. 5 . galdu, galtze ( galdutze). da ad. (TE). Estropearse, echarse a perder. Aurten garixak galdu dira neguan edurrik izan ez zalako. 6 . galdu, galtze. da ad. (ETNO). Extinguirse; desaparecer. Antxiñako ohittura asko galdu dittugu. Ik. gastau. galdu-irabazi. iz. (TE). Pérdidas y ganancias; ingresos y gastos. Munduko galdu-irabazixak, beti laburrak.  Normalian, pluralian: galdu-irabazixak. galduan. adlag. (OEH). Perdiendo; a punto de perder. Orduantxe konturatu zan [...] ziharduana galduan alde guztietara. (Ibilt 466). galtzeka (galtzeke) [galtzeke]. esap. (OEH). Sin perder . [Aditz erruari "-t(z)eka/t(z)eke" atzizkixa lotuta] Gal + t(z)eka/t(z)eke: galdu barik. Egunik galtzeka. (Zirik 42).  Eibarren baiño gehixago Eibar inguruan: galtzeka/galtzeke, isiltzeke, esateke, ikusteke, egitteke, jausteke...