izutu, izutze ( izututze). da/du ad. (TE). Atemorizar(se), asustar(se); espantar(se). Izutu nintzan zergaittik barik, eta alperrik galdu neban dana. / Hurreratu giñanian, izutu genduzen, eta juan ziran hegan. / Ez zan millagro gau hartan izututzia. / Asmau ebela etxekoandria izutu eta handik alde eraittia sorgiñen bildurretan. (Ibilt 468).
Ik. bildurtu. Bildurtu askoz gehixago erabiltzen da.
Babesleak
