1 . kerten (kirten) [kirten]. iz. (TE). Mango, agarradero, asa; manivela . Gorosti billa noia mailluka kertena eitteko. / Mailluka kertenak, egurrezkuak. / Egurrezko kirtena izaten dok onena maillukiandako. / Bere txapela, krten bat ipiñi ezkero, guardasoltzat erabilli ei zeikian. (Zirik 60).
/ Kirten bati eraiñaz santuak pasatzen. (Zirik 46).
Ik. lima-kerten, agoikerten.