lagunki. izond. (TE). sociable, amable, amistoso,-a; ayudador,-a. Laguntzaillia, laguntzeko prest daguana.
Eskuzabala eta lagunkixa mutill haura. / Bere gelara agertu lagunkixa eiñ zetsan Dukiak gaixua zerbaitt arintzeko asmuan. (Ibilt 484).
Ez da erabiltzen.
Babesleak
