lagunki. izond. (TE). sociable, amable, amistoso,-a; ayudador,-a. Laguntzaillia, laguntzeko prest daguana. Eskuzabala eta lagunkixa mutill haura. / Bere gelara agertu lagunkixa eiñ zetsan Dukiak gaixua zerbaitt arintzeko asmuan. (Ibilt 484).  Ez da erabiltzen.