1 . makilla [makila]. iz. (TE). Bastón; palo, vara. Badira makillia bihar dala esaten dabenak, emontzaille izateko asmuan. / Bere andria be astua makillara letxe einda euan. (Zirik 24).
/ Atara eban ordiazko frailliorrek ezkutuan zeroian makilla sendua. (Ibilt 464).
Ik. bide-makilla, makilla-salda.