ohittu
1 . ohittu, ohitze (ohittutze) [ohitu]. da/du
ad. (
TE).
Habituar(se), acostumbrar(se), hacerse a. Ohittu zara hamengo ohitturetara? / Makilliakin ohittu dau lanera. / Izan laike han horretara ohittutzia. / Hotzera ohittutzia ona dala esaten dabe. Ik. jarri, jarki.
