1 . orbandu, orbantze (orbandutze). da/du ad. (TE). Manchar(se); mellar(se), hollar, estropear(se). Orbanak egin, orbanez zikindu.
Ate hau orbandu dabenak , berak zurittu deixala. / Orbandu dozu akabautako kaxia. / Orbandutzia ein dozu behintzat. / Konturik ez eukitziana da gauzia horretara orbantzia. / Akabautako piezok kontuz erabilixaz orbandu barik, alperriko zeregiñik batu ez deigun. / Pieza hau orbanduta dagok.
Babesleak
