Bilaketa aurreratua

ostian
3 . ostian [ostean]. lok. (TE). Por lo demás, en lo demás. Alde batera laga ezkero nagia zana, jokolarixa eta gonazalia, ostian ona eta maittia zan nere senarra. / Alperrik emazte segurua ostian ondo maitte, onenak beste maitte ebalako, sarri juaten zan baserrira aiskidian ondora. (Ibilt 466). Ik. ostiango, ostiantzian, ostiantzeko.