su-hauts. iz. (TE). Ceniza. Antxiñakuak, su-hautsa jartzen eben buruan, damutasunan siñalez. / Haren eskutik bekokixan eguneko su-hautsa hartzera. (Ibilt 463).
/ Eta alargun, behin su-hauts eta illeten denporak beteta. (Ibilt 393).
Ik. sutauts, sutako hauts. (Ibilt 372, 393).
Babesleak
