trokau, trokatze [trokatu]. da/du ad. (TE). Retorcer(se), hacer(se) un esguince. Bihurrittu (hankia, besua...). / "Se dice de retorcérsele a uno el pie" (TE, 682). Harmaillara igotzerakuan hankia trokau jata. / Erbestian nabillela tokau jatan behiñ hankia trokatzia. Ik. zantiratu, erasan, haragi-eten, bihurrittu.
Babesleak
