1 . bihurrrittu (bigurrittu), bihurritze [bihurritu]. 1 . bihurrittu (bigurrittu), bihurritze [bihurritu]. du ad. (TE). Estrujar, retorcer . Zerbaitt mutur bixetatik oratu eta kontrako aldietara birau; edo alde bata fijo dala bestia birau. Lixibako zapixak bihurritzen lagundu bihar destazu. / Zapixak ondo bihurritziak esan gura dau lehenago sikatzia. Ik. bihurtu. 2 . bihurrittu, bihurritze [bihurritu]. da/du ad. (ETNO). Torcer(se) una articulación. Ik. trokau, zantiratu, erasan, haragi-eten, bihurrittu. 3 . bihurrittu (bigurrittu), bihurritze [bihurritu]. da/du ad. (TE). Desviar(se), pervertir(se), malear(se). Bere Jaungoikuan legetik bihurrittu zan iñongo Jainkuetara.