urratu
1 . urratu, urratze ( urratutze). du
ad. (
TE).
Rasgar, desgarrar; arañar, raspar; romper; abrir, hacer. Urratu dozu azala, eta zaurittuko jatzu dana. / Urratu destazu liburua, ganora barik. / Lurra urratutzia goldiagaz, lehenengo lana. / Osatu barri daguan zaurixa urratzia, izan leikian txarrena.
