1 . ondu, ontze ( ondutze). du ad. (TE). Superar, ganar. "En las pruebas de bueyes y otras competencias cubrir o superar la marca del contrario" (TE, 595), "En las competencias, cubrir una marca" (TE, 593).
Goizekuen markia, arrasaldekuak errez ondu dabe. / Ez da erreza izango arrasaldekuak goizekuen markia ondutzia. / Ondu baietz jokatu juat. / Honek danak onduko ete dittue ba?. Ik. tapau.