Bilaketa aurreratua

alper
Taulan
1 . alper [alfer]. izond. (TE). Vago,-a, holgazán,-ana, haragán,-ana. Benetako alperra, buruan hazka eitteko baiño be alperragua zalako, zorrixak jaten ebela bizi zan. Ik. alperki, alperrontzi, nagi, galbahe, zuri.