sasoiz. adlag. (TE). A tiempo, puntual, oportunamente. Orduan, bihar dan sasoian.
Garaiz heldu da bazkaittarako, eta sasoiz itxuli da lanera. / Pau, Bearngo urian zan botikarixo bat, Etienne jauna deitzen zana, zeiñek sasoiz hartu eban emaztetzat emakume eder bat. (Ibilt 472).
Ik. garaiz. Eibarren arrunta da, garaiz baiño gehixago erabiltzen da sasoiz.