atrebidu
1 . atrebidu, atrebitze ( atrebidutze) [atrebitu]. da
ad. (
TE).
Atreverse. Atrebiduko ziñateke gabaz, bakarrik, bide hori eitten? / Nahikua eiñ eban bakar-bakarrik atrebidutzia bide hartan. / Esaten atrebitzia be ez da gitxi. Ik. ausartu. Atrebidu erabiltzen da ausartu baiño gehixago.
