ausartu, ausartze ( ausartutze). da ad. (TE). Atreverse. Ausartu naiz zuregana etortzen, ni apalau. / Lehelengo bidar zanetik, ez zan erreza ausartutzia. / Gura eban ausartzia, eta ez zan atrebitzen. / Ausartu zeilla argittara ataratzen bere bihotzan barrua. (Ibilt 476). Ik. atrebidu.  Ausartu baiño arruntagua da atrebidu.