ezagun izan (ezaun izan). da/du ad. (AS). Ser evidente, estar claro, saltar a la vista; verse, notarse, distinguirse. Berbetan ezagun dau harek nungua dan. / Ezagun da gaztia zarala. / Ezagun dau arpegixan zeiñen alabia dan. / Ezagun zan Maite Ameriketara bueltatuko zala, bere gurasuengana. / Bai zera! Ezaun dok nere andria eztozuena ezautzen. (Zirik 121).
Babesleak
