horretara (hortara). adlag. (TE). De esa manera, así; por lo tanto, entonces. Era edo modu horretan. Esaldixan hasieran jarritta ondoriozko lokailluen zeregiña betetzen dau (AS).
Horretara, zure esanan behian, iñok (ez leuke) munduan iñori aintzeko eskubiderik. / Hortara zeuk daukazu errezoia. / Horretara, gaur be berandu allegauko zara.
/ Txominen emaztea, Txomiñesia, eta horretara. (Zirik 82n).
/ Gauzia hortara amaittu gurarik. (Ibilt 478).
Ik. hartara, holan, honetara, hortik. Hor(re)tara, har(e)tara in [Eibarko euskara. Gure hizketaren doinuak eta berbak, 371]