horretara (hortara). adlag. (TE). De esa manera, así; por lo tanto, entonces. Era edo modu horretan. Esaldixan hasieran jarritta ondoriozko lokailluen zeregiña betetzen dau (AS). Horretara, zure esanan behian, iñok (ez leuke) munduan iñori aintzeko eskubiderik. / Hortara zeuk daukazu errezoia. / Horretara, gaur be berandu allegauko zara. / Txominen emaztea, Txomiñesia, eta horretara. (Zirik 82n). / Gauzia hortara amaittu gurarik. (Ibilt 478). Ik. hartara, holan, honetara, hortik.  Hor(re)tara, har(e)tara in [Eibarko euskara. Gure hizketaren doinuak eta berbak, 371]