1 . melatu (melau), melatze. da/du ad. (OEH). Empapar(se), mojar(se). Busti-busti egin.
Hala biharrez, ondo melatuta, baiña atara zan [ibaitik]. (Zirik 135).
/ Melauta geratu giñan karreria ikusten.
/ Joxek melau ein gaittu mangeriakin.
Ik. mela-mela egin, ufaldu.
Babesleak
