1 . melatu (melau), melatze. da/du ad. (OEH). Empapar(se), mojar(se). Busti-busti egin. Hala biharrez, ondo melatuta, baiña atara zan [ibaitik]. (Zirik 135). / Melauta geratu giñan karreria ikusten. / Joxek melau ein gaittu mangeriakin. Ik. mela-mela egin, ufaldu.