2 . horraittiok (horraittiokan) [horratio]. interj.-junt.-lok. (OEH). Ciertamente, desde luego, por lo visto; mira que, cuidado que, si así fuera. Horraittiok andriaren begirakunan ez zan izan giro; axerixaren jarkeria zirudixan. (Zirik 27).
/ Horraittiokan hori eitten badestazu, (ez) gehixago arpegira begiratuko nik zuri.
/ Arraixua!, ha zuan nik zuen kafian Sanjuanetan ikusi neban gittarria!
(kontrabajuagaittik) Horraittiok, Txikillanak jo biharko jok ha garaua!
/ Horraittiok ez ei zan beste jan eta edanzale asko bezin alperra. (Zirik 103).
/ -Hire semiak, horraittiok, esakera zatarrak jaukaz. -Zer nahi dok ba!, kakamokordua baiño tontuagua dok eta!
/ Gaur, horraittiok, lo jaiki zara.
Ik. ez horraittiok. Enfasixa emoteko erabiltzen da gehixenetan.
Babesleak
