horraittiok (horraittiokan) [horratio]. 1 . horraittiok (horraittiokan) [horratio]. lok. (TE). Sin embargo. Horraittiok, etorri zara halakoren baten. / Kasta uletsuak ei ziran [txerrikumok] baña ez, horraitiok, asko gizentzekuak. (Zirik 59). 2 . horraittiok (horraittiokan) [horratio]. interj.-junt.-lok. (OEH). Ciertamente, desde luego, por lo visto; mira que, cuidado que, si así fuera. Horraittiok andriaren begirakunan ez zan izan giro; axerixaren jarkeria zirudixan. (Zirik 27). / Horraittiokan hori eitten badestazu, (ez) gehixago arpegira begiratuko nik zuri. / Arraixua!, ha zuan nik zuen kafian Sanjuanetan ikusi neban gittarria! (kontrabajuagaittik) Horraittiok, Txikillanak jo biharko jok ha garaua! / Horraittiok ez ei zan beste jan eta edanzale asko bezin alperra. (Zirik 103). / -Hire semiak, horraittiok, esakera zatarrak jaukaz. -Zer nahi dok ba!, kakamokordua baiño tontuagua dok eta! / Gaur, horraittiok, lo jaiki zara. Ik. ez horraittiok.  Enfasixa emoteko erabiltzen da gehixenetan.