1 . eregi, eregitze (erete) [ireki]. da/du ad. (TE). Abrir(se). Zu agertziakin, zeruko atiak eregi jakozen. / Bihotza bigundu eta eregi zan egi guztia esatera. / Eregixosu atia ardi galdu horri. / Ezertara be ez eban gura atia eregitzia. / Izan balitza orduan atia eretia, galduak giñan. / Atiari takillatxo bat eregi ei zetsen. (Zirik 106).
/ Eregi eban bizardunana [eskabidia], eta barruan agertu jakon bere eraztunan alderdixa. (Ibilt 460).
Babesleak
