1 . erne, ernetze. du ad. (TE). Germinar, brotar en el suelo. Jaungoikuak hirugarren, bosgarren eta seigarren egunetan ein zittuan bizixa daben gauza guztiak; batzuk dabenak jaixo, beste batzuk erne. / Garixak ernetzia negu-neguan izaten da. / Ez da ernia erain dan guztia; hazi asko galtzen da. Ik. loratu, zildu, ernamuna bota, ernia bota, garatu, igo.
Babesleak
