1 . eztittu (eztitxu), eztitze [eztitu]. du ad. (TE). Injertar (plantas, árboles). Sagarrak, madarixak, keixak eta frutua emoten daben zugatz guztiak eztittu biharra dabe gazterik. / Etxe inguruko madarixak, eztitxutakuak, baiña basuan dittuenak, makatzak. Ik. mentau. Adjetibautako formiak, eztitxutako-k, hau esan nahi dau: "Planta injertada, en oposición a makatza, que es lo silvestre, lo espontáneo" (TE, 354).
Babesleak
