1 . ipoin (ipuin) [ipuin]. iz. (TE). Cuento, fábula, relato. Fikziñozko narraziño laburra, idatziz edo ahoz-aho jasotako kontakizuna, legendak eta alegiak. Hori da otsuan eta arkumian ipoiña bezela. / Txikittan, Peru ta Marixan ipoiñak esaten genduzen eskolako ataixan. / Herri ipuiñak. (Ibilt 453).
/ Hirurogeita hamabi ipoiñ dira liburuaren orrixen barruan. (Ibilt 453).
/ Egi-egixa ei da; beste ipoin honen moduan. (Zirik 81).
/ Jarraittuko dot aurrera be ipuin batzen. (Zirik 7).
Ik. ipoiñak esan, lamiña, sorgin, jentil.
Babesleak
