jentil. 1 . jentil. iz. (TE). Gigante de las leyendas. Galdu dira aspaldi jentillen inguruko ipoiñak Eibarren, baiña Juan San Martiñek badakarz jasota "Antzinako Eibar" liburuan. Horretako batek diño jentillak egarri ziranian, Arraten eta Illordon hanka bana ipintzen zebela, eskuak Karakaten, eta Maltzaga gaiñian makurtuta edaten zebela ura Deba ibaittik. / Plazentzian diñuenez, Arizaga basarri inguruan daguan Leizako Haitza be, jentillak Atxolindik abaillan jaurtittakua ei da (ETNO). Jentillak oin dala milla urtiak eindako lanak dira horrek. 2 . jentil. iz. (TE). Pagano,-a, gentil; no cristiano. Jentillak, kristau ez diranak. Ik. hereje.