1 . mardotu, mardotze (mardotutze). da/du ad. (TE). Poner(se) rollizo,-a, enlozanarse, engordar. Sendotu, lodittu. / "Gobernau, hazi" (AN).
Mardotu da bere kontura ekin detsanetik. / Ondo jan eta nasai bizi, berez dator mardotutzia. / Bihar eban harek apur bat mardotzia. / [...] arkume hau, geuk mardotua... (Ibilt 26).
/ [...] ez eukan ardi gazte bat baiño, berak erosixa, eta mardotzen eban bere umiegaz batera. (Ibilt 406).
Babesleak
