3 . sakatu, sakatze ( sakatutze). du ad. (TE). Aguantar, resistir, soportar, sufrir; oprimir. Dana barruan sakatzia, hango bizimodua. / Ezin ba, Jauna, dana sakatu; noizbaitten errementau bihar. / Dama onen jasotasun zintzua haiñ zan osua eze, eta bera haiñ buruan jabe, dana barruan sakaturik erantzun zetsan andra ziraunari
barrez-barrez. (Ibilt 487). Ik. eruan, sufridu, aguantau.
barrez-barrez. (Ibilt 487). Ik. eruan, sufridu, aguantau.