ezkutau, ezkutatze [ezkutatu]. da/du ad. (TE). Esconder(se), ocultar(se). Ezkutuan gorde. Aberastu danetik, ezkutau da gure artetik. / Ganbaran ezkutau genduan hiru astian. / Okerrak ezkutatzia baiño, hobe zuzentzia. / Dinamita kargak sartu zittuen da, kornetia jota ezkutau ziran bihargiñak arrisgurik ez zan leku batera. (Zirik 78).
/ Egi mingarrixa ezkutatzeko. (Ibilt 482).
/ Salto eiñ eban ausarki eta ezkutau zan urriñian. (Ibilt 461).
Ik. gorde.