ezkutau, ezkutatze [ezkutatu]. da/du ad. (TE). Esconder(se), ocultar(se). Ezkutuan gorde. Aberastu danetik, ezkutau da gure artetik. / Ganbaran ezkutau genduan hiru astian. / Okerrak ezkutatzia baiño, hobe zuzentzia. / Dinamita kargak sartu zittuen da, kornetia jota ezkutau ziran bihargiñak arrisgurik ez zan leku batera. (Zirik 78). / Egi mingarrixa ezkutatzeko. (Ibilt 482). / Salto eiñ eban ausarki eta ezkutau zan urriñian. (Ibilt 461). Ik. gorde.