zahittu (zahitxu), zahitze (zahittutze) [zahitu]. da/du ad. (TE). Alterar(se)/echarse a perder los alimentos. Jatekua hondatu; alperrik galdu.
Gaur erosi dozun arraiña zahittuta dago. / Bero zatar honekin ez da gatxa arraiña zahitxutzia. / Errekako arraiñak ariñago dau zahitzia itsasokuak baiño. Ik. antsittu, usaindu, usteldu.
Babesleak
