axaxa. interj. (IL). Voz usada para azuzar al perro; voz para azuzar, incitar, provocar. "Txakurra norbaitten kontra edo burrukara jartzeko egitten jakon tentaldixa" (IL, 63). Axaxa, axaxa! heldu horri, Txuri!. axaxa emon (axaxa egiñ). dio ad. (TE). Azuzar al perro para que muerda y, por extensión, incitar a alguien a algo . Xaxau, normalian animalixekin erabiltzen da (EEE). / "Excitar a los animales fieros" (TE, 201). Axaixa emon zetsan txakurrari, eskekua urrintzeko. / Horregaittik ez ei ziran falta zirikatzailliak diskursua ein zeixan axaxa emonaz. (Ezten 128). / Galdo-txiki ziri-sartze kontuan atzian gelditzekua ezpazan be beti izaten zittuan bere inguruan beste adarjotzaille batzuek pe axaxa emoten, bereren bat ein deixan. (Zirik 90). / Gizonak zerbaitt edan be eitxen eban-da; bestiari berriz axaxa emoteko ezertxo be bihar ez. (Zirik 119). Ik. xaxau, xaxaka.