tratu. 1 . tratu. iz. (TE). Comercio, negocio, trato compra-venta; trato, acuerdo. Traturako asko balio daben andria hartu eban, eta ondo juan jakue dendiakin. / Madrilera juan ei ziran tratu kontuko biaje batera. (Zirik 10). / Guk tratua holan jaukagu einda, alkarren komenentzietara. (Zirik 32). / Eiñ genduan tratua haustiagaz ekarri detsut heriotza tristia. (Ibilt 489). 2 . tratu. iz. (NA). Género de la huerta para vender en la plaza. Bedarrak ero idiak ero; gero handik etorri eta tratua batu! gitxi ero asko... 3 . tratu. iz. Trato, modo de tratar; maltrato; esfuerzo. Ze moduzko tratua emon dotsue Frantzia aldian? / Makiñatxobat bada gure herrixan tratu txarrak jaso dittuana. / Sorgiñ gaiztuak tratu txarrian erebixelako zurkatxa sarturik arimian barruraiñok. (Ibilt 467). / Ezkaillu apur batzuek hartzeko, holako tratua hartu bihar hebala jakin izan baneu, ez neuan ezer esango. Ze, zargu-ezkailluen lekuan plumunixia hartu bihok (bihar dok). (Zirik 36). 4 . tratu. iz. (OEH). Relación, trato. Hartuemona. Tratu onekua da. / Nik eztaukat (ez daukat) traturik horrekin. / Tratuan oso andra korrientia da. / Tratu honen gorabehera guztiak neri aurraz kontu emotekotan. (Ibilt 457). tratua egin. esap. (TE). Hacer un trato, cerrar un trato. Eskopetia hartu eta ehitzan eiñaz, Gollibarrerutz urten dau, txahal baten tratua eitteko asmuan baserri baten. tratuan. adlag. (OEH). Negociando, comerciando, tratando. Biajante bat euan dendarixakin tratuan. (Zirik 114). / Denpora askuan tratuan ibilitta gero etziran (ez ziran)  konpondu.