1 . iraun, iraute ( irauntze). du ad. (TE). Durar; perdurar; aguantar; permanecer. Zazpi urtian iraun eban ugarialdixak. / Gauziak bihar dau irauntzia. iraun erain [iraun eragin]. dio ad. (TE). Hacer durar; hacer perdurar; mantener; hacer aguantar. Zenbat iraun eraintzen zetsen harek oiñetakueri ez dago konturik.