tantai. 1 . tantai (tantari). iz. (TE). árbol bravío, árbol sin desmochar. "Iñausi bako zugatza" (ETNO). / "Arbol bravo, del que no se ha sacado leña" (TE, 670). Zugazti hartan, arbola guztiak ziran tantaixak. / Hamen inguruan tantaixak... paguak, tantaixak gitxi. Gitxi geratzen dittuk ya. Anton. iñausittako. Ik. arbola-tantai, lixar. 2 . tantai. izond. (EEE). Alto,-a, de gran estatura. Zuen seme zaharrena be tantaixa ederra ein da.