Tutulukua [Tutulukoa]. b. iz. (TE). Tutulukua (caserío). Tutulukua Kiñarra ballian. / Tutulukua, Zesterukua, Guenengua, Tangillangua... Tutuluko estratan egon. esap. (UD). Estar lejos, estar en el quinto pino. Alperrik diharduzu horrekiñ, ez detsu aitzen, Tutuluko estratan dago. / Berekautakuetan jiharduan beti; Tutuluko estratan jakan burua.  Figuraduan, burua urriñ eukitziana.  "Eibarren bada Tutulu baserri ezaguna. Ez dakit zergaittik, baiña badirudi sasoi batian urrin samar edo basamortuan edo zeguala uste zala eta, halaxe bertako estratia. Dana dala, hortik hartuta datoz Tutuluko estratan egon, Tutuluko estratara juan esamoldiak" (IL, 48). Tutuluko estratara juan. esap. (IL). ¡Vete al carajo!. Aspertu naiz zurekin, juan zaittez Tutuluko estratara!. Ik. Pekiñera juan, pikutara juan.