dinbi-danba. 1 . dinbi-danba. onomat. (TE). Ruido de golpes fuertes y constantes. Taillarretako sutegi zahar eta forjetako maillu hotsa (ETNO). / Bentana eta ate hotsa, normalian haixiagaittik. Dinbi-danba suteixan, gorittutako burdiñia tiratu gurarik. / Bentanak be, hor dabiz dinbi-danba!. / Ha mozkor gizajua eten barik jo eben, dinbi-danba. Ik. pim-paum. 2 . dinbi-danba. onomat. (ETNO). Ruido del disparo, tiro. Tiro hotsa. Ik. dun.